Ons parkie

Tussen die simfonie van grasgeluide en n tor in my kop wat rebelleer
Het ek die diepte van jou bestaan in duisende trane gedrapeer
Vasgevang op n park bench sit ek in een vraag hier saam met jou
En die sonlig gryp my traan, diep binne die hoeke van jou mou

In leegheid sit ons hier, omhels deur n winter son se magtelose troos
Te bang om na mekaar te kyk, want ons gedagtes raak so broos
Maar dis hier waar ons in vlees vir die eerste keer kon ontmoet
Terwyl trane van seer soos ou vriende mekaar in leemte aanhou groet

Kon ons maar net vir nou, die horlosie se wyser vir n oomblik langer keer
Om ons harte stil te maak en te lag bo die eindelose seer

hi daar.
kyk bq..jy plaas al jou werk op die verkeerde plek....
smile.
gedigte moet bv onde rdie Poetry/Gedigte afdeling kom.
ens.
jy plaas alles onder Geskrewe werk.....

Oops.....hoe maak ek dit reg Rudi

dink nie jy kan nie...Benny sal dit seker vir jou kan verskuif.
(n paar ander mensies het ook hier geplaas....maybe wil jy nice wees en hom somme rvra om al die werk hier te skuif na die regte plek toe?)....

Hi Chantelle

Ons het gister per toeval agter gekom jou werk le op verkeerde plek. Ons het dit toe gou oor geplaas en hopelik sal almal nou op jou werk comment en lees!!!

Ek het gedink jy het opgegee en vergeet van my...he he. Baie welkom en ek is so blyjy is hier saam ons op FS.

Hi Chantlle,

Welkom na die lang verdwaal. Ek lees graag jou werk.

SWERWER