Met my vrybrief
en my jesebeltassie
styf geklem
in my vuis,
wag ek op die
skemer perron,
dwaallig
in my oë,
soekend
na die
spoorwegkoets
op die
veraf horison
Padgereed
en koorsig,
hier moet ek weg,
vandag
breek ek die verlede
om nooit weer
gister
te verberg
te lank reeds
vertoef
om môre
te sien kom,
vergeefs
soek ek jou gesig
op hierdie
eensaam
perron
my trommel
gevul met delusies,
my reisrok gevlek,
van
stasies se roet
wat ek saamsleur
van plek tot plek
die padpredikant
dui lings,
my hart
is aan't verdwaal,
my reiskaart
gekreukel,
my voete
kaal
nostalgie
my toggenoot,
staan styf
teen my lyf,
verkluim
honger
smagtend
na hitte en spys
die eggo
van sofisme
weergalm
in die kreet
van 'n sinjaal,
sal hierdie reis
anders wees ?
sal iemand
my kom haal ?
God weet
ek is moeg
van swerf
in my soeke na nog,
maak hierdie
'seblief
my laaste pelgrimstog.
© 2009 Almarie Truter
en my jesebeltassie
styf geklem
in my vuis,
wag ek op die
skemer perron,
dwaallig
in my oë,
soekend
na die
spoorwegkoets
op die
veraf horison
Padgereed
en koorsig,
hier moet ek weg,
vandag
breek ek die verlede
om nooit weer
gister
te verberg
te lank reeds
vertoef
om môre
te sien kom,
vergeefs
soek ek jou gesig
op hierdie
eensaam
perron
my trommel
gevul met delusies,
my reisrok gevlek,
van
stasies se roet
wat ek saamsleur
van plek tot plek
die padpredikant
dui lings,
my hart
is aan't verdwaal,
my reiskaart
gekreukel,
my voete
kaal
nostalgie
my toggenoot,
staan styf
teen my lyf,
verkluim
honger
smagtend
na hitte en spys
die eggo
van sofisme
weergalm
in die kreet
van 'n sinjaal,
sal hierdie reis
anders wees ?
sal iemand
my kom haal ?
God weet
ek is moeg
van swerf
in my soeke na nog,
maak hierdie
'seblief
my laaste pelgrimstog.
© 2009 Almarie Truter