Die bevrore fiets

toe kies ek maar hierdie kiekie -

hoe pas ek jou in 'n foto se nate ?
jy het beswaarlik in dae gepas en nagte
het meermale oorgeloop van jou bloue,
jou ewig loomte in my dye - gekneus in woordvol swye

winter is 'n nimmereindigende staat van stalagmiet
met 'n landskap wat kreun in 'n digters pen wat krake
skryf in liefde wat versaak
die watervoor-bruggie na my huis is toe gesneeu en die fiets
die fiets staan nog waar jy dit laas lente gelaat het -
die bossie madeliefies by die handvatsel-klokkie, nou net 'n
fragment van onthou (hoe smartryk my woordorde oor jou)

yswinde kerm soos jags katte om wit gedekte nokke
en houtheinings slaag nie daarin om jou uit my gedagtes
te kamp nie -
jy was altyd grensloos (en ek: ons-voos)

tyd staan stil hier by my en somer bly iets wat vêr is,
slegs 'n ander man se verwagting van kleur en hoop -

toe kies ek maar hierdie kiekie.


© 2011 Almarie Truter

Jy't genoeg gese!

love jou gedig.dis besonders.en jou woordkeuses maak die prentjie nog meer uitsonderlik.
(hou egter nie van jou struktuur nie....die keuse van jou strofelengtes is perfek....maw ook die vorm...maar n gedig soos die vrae ook vir powerful struktuur....[en nie so aanmekaar nie,sonder .'e nie]....die power van jou woorde sou soveel sterker wees sou die struktuur sterker wees...en die gedig smeek daarvoor....)
maar weereens n bogemiddelde werk uit jou bogemiddelde pen.

ek like dit genoeg om daarvoor te stem.

Hoe lyk dit Ammie Moon gaan jy nie 'n gedig oor my sprokieswoud foto skryf nie?

Beautifull - Baie besonders