VIII
my voetval eggo deur ‘n droomlandskap
waar niks is wat dit werklik
is nie
ek stamp my toon teen ‘n klip
maar dan is dit net my vooropgestelde idees oor rots
tog onthou ek die duimdruk patrone in die bas
van die heel laaste boom
helaas, net ‘n droom
IX
in ‘n droom was daar ‘n man
of minstens iets wat amper so lyk
sy klere was glad gestryk
maar sy kop was die van ‘n ram
in die donkerte agter hom was daar iets soos bloed
voor hom het vrouens gekniel in sy gloed
en ek wou gil, ek wou skreeu “Kom weg!”
maar die geruis was hard en my stem te sleg
X
noudat ek aanhoudend wakker word
hoor ek elke klok lui
dit beier om tyd aan te dui
terwyl ek naarstiglik probeer
om drome aan die mis van vergeet te ontgryp
maar my vingers is al seer
êrens was daar ‘n droom van wit
wat diep in my donker geheue vassit
daar waar ek die vergeet probeer keer
tevergeefs
XII
drie, nee vier dinge is daar
wat ek smeek om in my drome te vergeet:
die nag toe ek gebore is
die dag toe ek gesterf het
die venyn van gesplete tong mense
en ‘n haan wat drie maal kraai
al sou ‘n AK deur my buurt maai
sou daar nog kans wees om te versoen
maar ek is bevrees
ja, in my drome is ek baie bang
vir iets wat erger as dit kan wees
XIII
soos ‘n rooi roos op die graf
van ‘n vergete profeet
so is dit om die waarheid te weet
maar dit vir myself te hou
terwyl die lewe voor my draf:
ek struikel agterna en ek proe
op my lippe haar sweet
maar om dit af te lek is taboe
XIV
ek het gedroom
die paaie is gemaak van diensbaarheid
die poorte was van omgee
elke man en vrou het met warm harte gelewe
op ‘n fondasie van vergewensgesindheid
onder die dak van mededeelsaamheid
maar geen Patmos engel wou dit vir my wys nie
nie eens ene
nie
© Torm 2012
Geinspireer deur, maar NIE gebaseer op, Nobelpryswenner Transtromer se Trome.
my voetval eggo deur ‘n droomlandskap
waar niks is wat dit werklik
is nie
ek stamp my toon teen ‘n klip
maar dan is dit net my vooropgestelde idees oor rots
tog onthou ek die duimdruk patrone in die bas
van die heel laaste boom
helaas, net ‘n droom
IX
in ‘n droom was daar ‘n man
of minstens iets wat amper so lyk
sy klere was glad gestryk
maar sy kop was die van ‘n ram
in die donkerte agter hom was daar iets soos bloed
voor hom het vrouens gekniel in sy gloed
en ek wou gil, ek wou skreeu “Kom weg!”
maar die geruis was hard en my stem te sleg
X
noudat ek aanhoudend wakker word
hoor ek elke klok lui
dit beier om tyd aan te dui
terwyl ek naarstiglik probeer
om drome aan die mis van vergeet te ontgryp
maar my vingers is al seer
êrens was daar ‘n droom van wit
wat diep in my donker geheue vassit
daar waar ek die vergeet probeer keer
tevergeefs
XII
drie, nee vier dinge is daar
wat ek smeek om in my drome te vergeet:
die nag toe ek gebore is
die dag toe ek gesterf het
die venyn van gesplete tong mense
en ‘n haan wat drie maal kraai
al sou ‘n AK deur my buurt maai
sou daar nog kans wees om te versoen
maar ek is bevrees
ja, in my drome is ek baie bang
vir iets wat erger as dit kan wees
XIII
soos ‘n rooi roos op die graf
van ‘n vergete profeet
so is dit om die waarheid te weet
maar dit vir myself te hou
terwyl die lewe voor my draf:
ek struikel agterna en ek proe
op my lippe haar sweet
maar om dit af te lek is taboe
XIV
ek het gedroom
die paaie is gemaak van diensbaarheid
die poorte was van omgee
elke man en vrou het met warm harte gelewe
op ‘n fondasie van vergewensgesindheid
onder die dak van mededeelsaamheid
maar geen Patmos engel wou dit vir my wys nie
nie eens ene
nie
© Torm 2012
Geinspireer deur, maar NIE gebaseer op, Nobelpryswenner Transtromer se Trome.
