Trane oor jou op Boemelaars baai

Vandag het my hart in die see beland
kort naby Boemelaars baai
my trane blink sout poeletjies weer
die stukkend val in die kaai
waarom moes jy weg gaan, uit my lewe, my lief
so wegwaai uit my arms en hart
soms wonder ek as ek so alleen is
waarom sleep die liefde, die smart

Vertoiing le my liefde vir jou in die sand
Tussen skulpe en klippies en wier
ons lewens le rond op n verlate strand
deur branders en storms verniel
ek het jou, op n deining uit my blik verloor
hoeveel seer moet ons nog verduur
want die dolk van die skeiding het my siel deurboor
daar waar honger hengelaars tuur

Vandag wil ek jou styf teen my vashou
en my seer met jou glimlag af vee
vertroos wil ek wees met jou moedige blik
en die stap van jou voet deur my vlees
die seewater brand oor die hartseer en rou
dis by jou wat ek ewig wil wees
die gate waar jy was, is wawyd oop
jy is my antwoord my ewige vrees

Verskoei is ons drome en moedige stryd
al wat ons het, die onthou
goeie herinnerings en n liefde so mooi
ons het ons self uit n leeftyd verbrou

N paar hoogtepunte tussen al die emosies en regret..
soos:
Vertoiing le my liefde vir jou in die sand
&
ek het jou, op n deining uit my blik verloor
&
die gate waar jy was, is wawyd oop
&
ons het ons self uit n leeftyd verbrou

* * *
>kyk net:verskroei,in die laaste strofe.

Ek hou ook van die vloei en ritme van die vers.

Baie nice...stem Rudi.