Enki

ek hoef slegs my hand uit te steek
om jou weer deel te maak van my
lig
so lig
die bladspieël van watervlak te raak
jou neus se kromming onder nat rimpels
te streel
sag
so sag

ek hoef slegs 'n aks vorentoe te leun
om jou klam prewels te lees,
jou glimming bokant donker diepte
tussen sterre konstellasies
waar slegs ek weet hoe om jou na bo te lig
lig
so lig
waar windstrome uit my mond
jou sluk en gesel teen my verhemelte
teen die waterbed van my tong
sag
so sag

ek hoef net my vingers te doop in die blou poele
van jou oë
saad te sprinkel in jou iris bedding
lig
so lig
om jou opskiet spruite te oes vir my nes
onder oorhang rots van 'n prehistoriese berg
sag
so sag

maar ek het beloof
beloof ek sal my speen van jou
my onderwaterman

min wetend
ek verdink elke nag in 'n droom.


© 2011 Almarie Truter