Depressie

DEPRESSIE

Verbode die denke wat uit my uitspruit
As ek dieper en weier die donker omsluit
My eie en grootste onpartydig : kritiek
Vergeet en verdelg deur menslike etiek
As depressie die lewe se lag uit wil smoor
En my gedagtes, my denke en menswees vermoor

Verbode die denke wat my siel oorval
As ek kwesbaar en leeg in die verganklikheid dwaal
My kerslig gesmoor deur die beker onthou
Vergete die lewe van my kindsbeen, verflou
Die siekte van baie het my siel nou deurdrenk
My lewe maak plek vir die dood as geskenk

Verbode gedagte: om myself weg te vat
Uit die lied lank verlore, uit die lewe se pad
Dit is sonde! Net vir Hom om te kies
Nie vir elkeen van ons, dis ʼn lewens verlies
Verganklik, menslik en onbevlek
My denke se slaaf, Depressie se gek.

puik uitbeelding van depressie, gaan lees asb my gedig bio-polêr herkenning

Baie Dankie - Jou werke wat ek al gelees het is puik sal graag verder lees

Hallo Claira,

Net iemand wat aan depressie ly kan so skryf daaroor en dit verstaan. Depressie is agterbakse en slinkse siekte wat n mens onkant bekruip en jou lewendig begrawe.

n Pragtige en eerlike werk wat wonderlik skeppend beskryf wat in n mens se kop aangaan met depressie.

As die swart hond jou ook al beet gekry het is jy goed op pad na genesing. Jy herken hom en spreek hom aan. Wonderlik!

Ek sien uit na nog meer van jou werk.

SWERWER

Baie dankie Swerwer, daar nog N paar ~ En jy is reg n mens kan maklik daardie Kalant mis kyk in n mens se elke dagse lewe.