Feëtjievrou ( 15 )

Feëtjievrou , hier en daar
skiet weer lote groen uit
na die weghol-bosbrand
wat alles swart
en kaal gelaat het.

Hoor jy die vleiloerie se fluit
wat spook in ʼn dankbare hart
soos myne ?
Die vleiloerie se fluit
wat my tweemaal
na die lewe laat kyk
met nuwe oë –
oë wat sien .

Ek weet
hoe jy lyk
ek weet
wie jy is
ek weet
wat jy vir my beteken .

En wanneer ons seisoene
bymekaar kom
en waterlelies
weer in jou hare blom

wanneer ons seisoene
bymekaar kom
en die melkweg
weer skitter in jou oë

wanneer ons seisoene
bymekaar kom
en bobbejaantoue
weer ons huppelpaadjies toehang

wanneer stuitige kabouter-giggels
weer poets
deur ons sprokieswoud

gaan ek ñ koets
bou vir jou
uit paddastoel en mos
met treurwilgerhout
vir die wiele

en jou vra om te trou .

ñ Eenhoring
gaan ons koets trek
met ñ eekhoring
as die koetsier
en die bal na die tyd
sal wees
met al sprokiesland
se swier .

Die vreugdevure
gaan drie dae
en drie nagte brand

ons gaan dans
eet en fees-twee
totdat ons uitgeput
en tevrede ingee .

Feëtjievrou , dan gaan
ons inmekaar se arms val
in ons wittebroods-boomhuis
diep in die woud versteek
en aan die grootoog-maan
ons briefies hang
met liefde aan mekaar geskryf .


( 08/07/2011 21h06 )